Landschapsinterventie
Arboretum, Landgoed Schovenhorst, NL
3200m2 BVO
Voorlopig Ontwerp 2017

Opdrachtgever: Stichting Schovenhorst

Een labyrint voor de verbeelding

Waarom luisteren kinderen zo graag naar verhalen?
En waarom is de verbeeldingswereld van een kind zo groot?
Verbeelding zou je de bron kunnen noemen van ons vermogen om verbindingen te kunnen vormen. Een verbinding van ons lichaam met de fysieke wereld om ons heen, die ontstaat buiten de logica of de rede, versterkt en scherpt de intuïtie en het gevoel.
Verbeelding maakt ook dat je je het onmogelijke kan voorstellen. Het onmogelijke blijkt hierdoor misschien toch niet zo onbereikbaar. Verbeelding maakt flexibel en vrij.

In het arboretum op het landgoed Schovenhorst bevindt zich een plantvak met Kaukasische sparren (Picea Orientalis). Je loopt er zo langs vanuit de parkeerplaats. Het is het eerste, en dus ook laatste vak dat je tegenkomt. Vergeleken met de andere vakken een beetje saai. Sparren, die had je ook al in grote getallen eerder gezien. Maar er lonkt wat tussen de verbazingwekkende kaarsrechte stammen. Iets dat er niet lijkt te horen, maar er toch is. Een tweede bos dat zich in het oorspronkelijke bos heeft genesteld en daar een eigen wereld heeft geschapen.

Het tweede bos bestaat uit een 20-tal in vier delen gespleten en gezaagde stammen van de Douglas spar . Deze spar is na zorgvuldige studie in twee Pinotea en het Arboretum geselecteerd door de oprichter van het Landgoed als meest geschikt voor productie. Het is tevens de boom die de financiële basis legt voor het huidige landgoed.
Per stam blijven de vier delen op elkaar betrokken. Ze worden geplaatst in de open ruimtes tussen de Kaukasische sparren. Deels worden ze opgehangen, deels in de grond gezet. Ze versterken de bestaande kwaliteiten van de Kaukasische sparren zelf, en de ruimtes die deze vormen: de verbazingwekkende verticaliteit van de stammen wordt benadrukt door de rankheid van de vlak bij elkaar geplaatste kwarten, de dieptewerking in horizontale richting wordt de verviervoudigd en vermenigvuldigd door het aantal elementen en hun materiaal, het dichte naaldendak krijgt een kathedraalachtige kwaliteit door de verbijzondering van de kwarten ter plaatse van de kruinen. Net als de sparren hebben ze een boven, een midden en een onder – kruin, stam en wortels.

Uit voorgaande tekst zou je kunnen concluderen dat de op elkaar betrokken kwarten entiteiten zijn met een eigen karakter. Er zijn immers vele manieren om de ten opzichte van elkaar te plaatsen, te bewerken en te verbijzonderen. Naast dat de karakters je op een 20-tal manieren de relatie tussen mens en natuur laten ervaren, hebben ze nog een veel belangrijkere ervaring met elkaar gemeen: ze je laten ervaren dat de tijd een essentieel onderdeel van leven is. De verschillende vormen van de tijd – snel en langzaam, terugkerend en verlopend, eindeloos en nu, vooruitspringend en geweest – hebben verschillende gedaantes gekregen die samen een verhaal vormen zonder begin en eind. Het tweede bos wordt een wereld volledig toegewijd een de verbeeldingskracht van het kind.